Myanmar

Het hebben van verwachtingen bij een bezoek aan een land is natuurlijk altijd een risicootje. Of je verwachtingen worden overtroffen of juist niet. Voordat wij naar Myanmar gingen hoorden we uitsluitend positieve en mega enthousiaste verhalen. 'Een prachtig land waar nog niet veel toerisme is'. 'Eén van de meest bijzondere landen van Azië'. Ja, hier zijn de meningen over verdeeld. Maar laten we duidelijk zijn, we hebben het best naar ons zin gehad hoor!

Myanmar is een land waar het moderne leven hand in hand gaat met tradities en boeddisme. Waar de meeste mannen en vrouwen in een longyi lopen (een traditionele rok) maar wel de nieuwste iPhone hebben. Waar de straten roodgekleurd zijn door het uitspugen van rood kauwtabak dat elke man in zijn giechel heeft en waar de vrouwen hun wangen versieren met goudkleurige make-up. Er is waarschijnlijk geen land waar meer boeddistische tempels, stupa's en pagoda's te vinden zijn. Overal waar je komt zie je deze prachtige, vaak goud gekleurde, bouwwerken. Wij hadden verwacht echt terug in de tijd te gaan maar vooral de hoofdstad Yangon is best modern eigenlijk. Ok, het is zeker geen Hong-Kong of Bangkok maar 'helemaal vrij van Westerse invloeden' zoals wij hadden begrepen was het ook niet. Naast de moderne stad zijn er ook veel kleine dorpen waar het nog minder ontwikkeld is. Daar kom je nog paard en wagen tegen en zien veel huizen en gebouwen eruit alsof ze op instorten staan. In Myanmar kwamen we steeds veel uitersten tegen. Aan de ene kant heel veel ontzettend lieve en vriendelijke mensen, aan de andere kant werden we soms ook echt afgeblaft. Wat we ook veel tegenkwamen: kinderarbeid en armoede. Mensen die aan de rand van de stad tussen het vuilnis leven, hele gezinnen tussen het puin. De kinderen hadden nauwelijks kleertjes maar als we voorbij kwamen fietsen stonden ze met de grootste glimlach in hun blote billen langs de weg naar ons te zwaaien. Hartverscheurend.

Een hoogtepunt voor ons was Bagan. Ze noemen het het Ankor Wat van Myanmar. In een gebied van ruim 42 hectare zijn ruim 4000 tempels te bewonderen. Veel tempels staan nog in volle glorie overeind, anderen zijn flink afgebrokkeld. De overheid is sinds kort bezig om alles in Bagan een beetje aan banden te leggen. Een tijd geleden kon je nog elke tempel beklimmen en overal komen, nu komen er meer en meer restricties. Doordat wij in het laagseizoen in Bagan waren was het er heerlijk rustig. In twee dagen tijd hebben we het hele gebied op de elektrische brommer verkend. We keken de zonsopkomst vanaf een tempel die we helemaal 'voor onszelf' hadden en keken twee keer de zonsondergang vanaf dé tempels met het beste uitzicht maar dus ook met 30 andere mensen. No problem, je kijkt toch naar de zon en niet naar team Korea dat achter je staat. :) We hebben een nieuwe video geplaatst waarin je een dagje Bagan kunt zien, zeker kijken dus!

Net als bij Ankor Wat in Cambodja hebben ze hier ook al de 'postcard' kinderen. Kleine kinderen die met hele zielige stemmetjes proberen postcards aan je proberen te slijten. Het klinkt misschien heel hard hoe we het nu zeggen maar het is gewoon te zielig voor woorden... Een kind hoort op school te zitten en niet bij tempels, langs de weg, op de vuilnisbelt of op de bouwplaats. Helaas gaan er in Myanmar ontzettend veel kinderen niet naar school.

Na Bagan zijn we naar Mandalay gegaan. De stad zelf is niet zo boeiend maar we hebben een dag gefietst in de omgeving en we hebben een dag gescooterd. Met de fiets zijn we naar de bekende U-bein brug gegaan. De langste teakhouten brug ter wereld. Hier hebben we een super mooie zonsondergang gekeken. Voordat de zon helemaal onder was begonnen we al snel terug te fietsen aangezien de fietsen geen verlichting hadden en we over de snelweg moesten fietsen! De snelweg is niet zoals in Nederland gelukkig, maar erg veilig was het helaas ook niet! De volgende dag zijn we met de scooter naar omliggende kleine dorpjes gegaan. Hier stond de tijd wel stil. 90% van de bezienswaardigheden bestond uit tempels dus we hebben een klein beetje ramptoerist gespeeld en al rijdend foto's gemaakt van de bijzondere dingen. Op een gegeven moment word je gewoon tempel moe.

Tijdens een bezoek aan Myanmar kun je het Inle meer niet overslaan. Een enorm groot meer waar mensen op het water leven, er op traditionele wijze gevist wordt en ze zelfs tomaten kweken op het water! We boekten een boottochtje en vroeg in de ochtend gingen we het meer op. Al snel zagen we de eerste 'traditionele' visser die even poseerde voor de foto! Het meer was inderdaad gigantisch maar ook heel smerig. Bruin water met flink wat afval. Verschillende keren werden we de boot uitgezet om naar handcraft werkplaatsen met een winkel te kijken. Tot zover 'Myanmar is nog niet echt ingesteld op toerisme'. Na een zilverwinkel, sigarettenwinkel, een weverij met winkel en een souvenir markt gingen we nog naar twee tempels. Zoals bij elke grote tempel moest je eerst door een hal met 100 souvenirskraampjes voordat je binnen was. De laatste stop was een bezoek aan de 'longneck' stam. Vrouwen die hun nek zover hebben opgerekt door middel van metalen ringen dat het gewoon eng is! Ze kunnen de ringen ook nooit meer af doen, zonder zouden ze hun nek breken. Zie de foto!

De laatste paar dagen in Myanmar brachten we door in Hpa-An en Mawlamyine. De omgeving rond deze dorpen is mooi en leuk om met de scooter te verkennen. Er zijn veel grotten te vinden en uiteraard ook tempels. We zijn een aantal grotten in geweest en reden lekker over het platteland.
En dat was Myanmar! Al is het toerisme nog niet zo ontwikkeld als bijvoorbeeld in Thailand, ze snappen echt wel hoe ze aan je kunnen verdienen. Verkopers die rennend achter je aan komen bij tempels, bijzonder hoge entreeprijzen voor hele gebieden en duurdere Westerse restaurants schieten uit de grond. We hopen dat toerisme niet de overhand gaat krijgen in het land want dat zou zonde zijn.

Inmiddels zijn we aangekomen op een prachtig eiland in Zuid-Oost Thailand. Hier gaat onze vakantie beginnen! Nog even lekker bijkomen en bijbruinen voordat we over twee weken naar Nederland gaan. Voordat we naar Nederland komen zullen we nog één blog posten en dan zit het er echt op...

Liefs