El fin del mundo: het einde van de wereld

Hola amigos!

Dit is het laatste verhaal vanuit Zuid-Amerika! Het verhaal hiervoor was met kerst, voor ons stelde dat dit jaar niet zo veel voor. We vlogen eerste kerstdag naar Punta Arenas, gelegen in het zuiden van Chili. Het was maar een vlucht van twee uur maar de bus zou er 30 uur over doen dus de vlucht was ons kerstcadeau! We kwamen erg laat aan in Punta Arenas en we hadden voor die avond een slaapplaats via Airbnb geboekt. Toen we aankwamen met de taxi stonden de mensen bij wie we zouden gaan logeren al in de deuropening te wachten. We hadden echt een groots welkom. De man was super enthousiast dat we er waren en zijn moeder (ja ze wonen samen...) bleef ons maar kussen en vasthouden. Het was echt een beetje weard maar we konden er alleen maar om lachen. De badkamer deur kon niet dicht, onze slaapkamerdeur kon niet dicht en oma bleef ons maar knuffelen. Toen Maikel hand in hand met oma onze slaapkamer binnenkwam en ze ons tien keer weltrusten had gewenst besloten we toch maar iets zwaars voor onze deur te zetten zodat we zeker weten de hele nacht met z'n tweeën zouden zijn. Maikel is er nog steeds van overtuigd dat hij die nacht twee keer gerommel aan onze deur heeft gehoord hahahaha. De volgende ochtend hebben we met de man des huizes zitten ontbijten en super lang zitten kletsen. Al was ons ontvangst misschien wat overweldigend, niks negatiefs over deze ontzettend lieve en gastvrije mensen.

Twee dagen later gingen we naar Puerto Natales, ongeveer 250 km ten noorden van Punta Arenas. Vanaf hier gingen we naar Torres del Paine om de bekende w-trekking te doen. Eerst even inkopen doen aangezien we dus voor 5 dagen eten mee moesten nemen. Wat neem je dan allemaal mee? Ontzettend veel nootjes, chocolade, koekjes, gedroogd fruit, havermout en pasta. Nee, echt culinair was het niet maar het was een soort survival food. We hadden in Santiago een nieuwe tent gekocht die we nog nooit uit de verpakking hadden gehaald dus die hebben we voordat we begonnen aan de trekking ook maar even opgezet. Easy! Dat kunnen we wel! :)

De 29e begonnen we aan de trekking. Eerst een stuk met de bus en daarna kon je kiezen: je gaat van links naar rechts of andersom. We hadden als tip gekregen: als je op het 'keuzepunt' staat en het is mooi weer ga dan van rechts naar links zodat je de torens gegarandeerd kunt zien. Goede tip, zo gezegd zo gedaan. We zetten ons tentje op op de eerste camping en gingen zonder zware bepakking naar boven naar de torens.
Het uitzicht was werkelijk fantastisch en we waren erg blij dat we het zonder bepakking liepen! Onze rugtassen waren aardig zwaar met al het eten, kookspullen, slaapzakken, matjes en tent!

De volgende dag stonden we vroeg op om weer een stuk verder te lopen. Dit was de zwaarste dag aangezien we de hele dag met de grote rugzakken liepen. We liepen die dag ongeveer 15km langs een super mooi meer. 15km klinkt niet veel maar het was vooral bergop waardoor we er ruim 6,5 uur over gedaan hebben. Helemaal uitgeput kwamen we aan, zetten ons tentje weer op en gingen we koken. Hmmmm weer pasta!

De derde dag was makkelijker. Een half uurtje lopen met tassen, tassen dumpen en de French Valley in zonder bepakking. Mooie wandeling zonder al te veel wind. Die nacht was het oud en nieuw. We hadden niet veel behoefte om tot 00:00 uur leuk te gaan zitten doen dus om 20:00 uur (jullie tijd 00:00 uur) hebben we geproost met twee andere Nederlanders en daarna zijn we gaan slapen. Niet heel spannend maar daar konden we niet echt wakker van liggen. Waar we wel wakker van lagen waren de eikels die het nodig vonden om recht voor onze tent de hele nacht te zuipen en schreeuwen. Bedankt.

Op dag vier liepen we naar de gletsjer Grey, een gletsjer wand van ruim 25m hoog. Erg gaaf en mooi! We waren al lekker vroeg op de camping dus we konden op ons gemak de tent opzetten en 's middags heerlijk chillen in het zonnetje. De laatste dag liepen we terug naar het kamp ervoor om vanaf daar de boot (het voelde echt als reddingsboot) te pakken naar de hoofdingang van het park. O wat waren wij blij dat het er op zat! 

Het was erg gaaf en mooi maar we hadden het echt gehad na vijf dagen! We beseften ook op dag vijf hoe veel geluk we hadden gehad met het weer! Waarom? Nou, we zullen iets vertellen over het park, informatie die wij kregen tijdens een briefing voordat we begonnen. Het weer is niet te voorspellen in het park. Het weer is zo wisselvallig dat je binnen een paar uur tijd sneeuw kan hebben, regen, storm en zon. Vooral de wind en regen is berucht. We werden gewaarschuwd voor het kapot waaien van je tent, zeiknat geregend worden of omver gewaaid worden. We kregen zoveel waarschuwingen over het weer dat we redelijk gedemotiveerd begonnen! We hoorden dat er een paar dagen eerder heel veel sneeuw gevallen was en dat de wind snelheden tot 160 km per uur had bereikt. Hmmm, niet cool dachten we. Wij hebben de eerste vier dagen prachtig weer gehad! Bijna geen wind, heerlijk zonnetje, alleen de nachten waren koud. De vierde (en laatste) nacht hadden we regen en in de ochtend ook nog een beetje. Toen we bijna klaar waren met lopen op de laatste dag kwam de wind ons uitzwaaien. De wind bereikte 'maar' snelheden tot 85km per uur maar in een vallei voel je dat wel. De wind was sterk genoeg om Simone de bosjes in te waaien.
Al met al hebben we ongeveer 70km gelopen. Valt opzich mee maar het was veel omhoog wat het best pittig maakte. Toch blij dat we het gedaan hebben!

Terug in Puerto Natales hebben we een dagje lekker niks gedaan. Even relaxen. De dag erna deden we een dagtrip naar de Perito Moreno gletsjer in Argentinië. De gletsjerwand was super mooi! De wand is tussen de 40 en 60 meter hoog en de gletsjer 'beweegt' elke dag. Soms hoorden we een keihard geluid en dan brak er een groot stuk ijs af. Gaaf om te zien. Al met al ruim 12 uur in de bus gezeten om twee uur naar de gletsjer te koekeloeren maar het was het waard.
 
Vanaf Puerto Natales gingen we terug naar Punta Arenas. Naar een hostel! ;p
We zouden vanaf hier een trip naar Ushuaia in Argentinië doen maar besloten dat toch niet te doen. Hierdoor hadden we wat tijd over in Punta Arenas omdat onze vlucht terug naar het noorden pas op 11 januari ging. Vanaf Punta Arenas hebben we een tripje naar de keizer pinguïns gedaan. Weer een lange dag in de bus maar heel gaaf! De pinguïns bevinden zich in Tierra del Fuego, een gebied waar we nog heel graag heen wilden. Twee vliegen in één klap dus. We moesten twee keer een ferry pakken om naar en van Tierra del Fuego te gaan. De wind was aardig aanwezig die dag waardoor de zee niet heel rustig was. We gingen flink heen en weer! Vanaf de ferry hebben we wel zwarte dolfijnen gezien.

De pinguïns hadden blijkbaar geen last van de harde wind en de kou. Wij werden zowat weggewaaid en stonden te klappertanden en zij stonden daar maar een beetje. De keizer pinguïn is de op één na grootste pinguïn met een lengte van ongeveer 95 cm. We hadden dus wel verwacht dat ze omver zouden waaien aangezien een gemiddelde kleuter wel weg zou waaien maar deze coole pinguïns niet. Tough guys. :)
Na de pinguïns hebben we een aantal dagen helemaal niks gedaan. We zaten letterlijk te wachten tot we zouden gaan vliegen de 11e. Beetje saai maar soms ook wel goed om even niks te doen.

Na een vlucht en een nachtbus kwamen we gisteren aan in Santiago. In Santiago hebben we nog een beetje de toerist uitgehangen en heerlijk genoten van lekkere koffie - en eettentjes! Vanavond gaat onze reis naar Nederland en dan uiteindelijk Bali beginnen.

Dat was het dan, zes maanden Zuid-Amerika. We hebben een ontzettend leuke tijd gehad en veel landen hebben ons echt verrast. In het begin Colombia: wat een fantastisch land! Veel muziek, dans, kunst, hele mooie plekken en ontzettend vriendelijke mensen. Ecuador: het land dat alles heeft! Mooie kust, bergen, jungle! Voor Zuid-Amerikaanse begrippen een klein land maar ontzettend divers. Peru heeft ons hart ook echt veroverd. We hebben zoveel leuke en coole dingen gedaan in Peru. Natuurlijk de drie weken met onze vriend Duncan heeft het nog leuker gemaakt. Bolivia was ruk, geen andere woorden voor. Alleen Salar de Uyuni in het zuiden was adembenemend mooi. En dan Chili. We love Chili! Een land met een lengte van ruim 4300 km, super mooie plekken en hele vriendelijke, leuke mensen. We hebben ruim twee maanden doorgebracht in Chili en we hebben zo veel dingen gedaan en gezien! We begonnen in de Atacama woestijn in het noorden en we stonden een paar weken later in de vrieskou naar de keizer pinguïns in het zuiden te kijken. En natuurlijk was Paaseiland echt een highlight, een droom die is uitgekomen! :)

Nu hebben we nog ruim vijf maanden de tijd om meer van Azië te gaan zien. Heel veel zin in!
Tot de volgende keer vanuit Bali!

Liefs,

Simone en Maikel